ഇന്നെന്റെ ജന്മദിനമാണ്. യാന്ത്രികമായ ചര്യകളും പകലന്തിയോളമുള്ള സംഘര്ഷങ്ങളും നിറഞ്ഞ വന്യമായ ജീവിത പാതയില് എങ്ങോ വിസ്മരിക്കപ്പെട്ടു പോകുമായിരുന്ന ഒരു ദിനം. നേരിട്ടും സോഷ്യല് മീഡിയകളിലൂടെയും SMS കളിലൂടെയും സ്നേഹവും പ്രണയവും ആഹ്ലാദവും നിറഞ്ഞ സന്ദേശങ്ങളിലൂടെ ജന്മദിനം എന്നെ ഓര്മിപ്പിച്ച, ആശംസകള് അര്പ്പിച്ച എല്ലാ പ്രിയപെട്ടവര്ക്കും നന്ദി!
വര്ണ റിബ്ബനുകള് ചുറ്റിയ സമ്മാനപ്പൊതികളും ആശംസാ കാര്ഡുകളും മെഴുകുതിരികളുടെ എരിഞ്ഞു നില്പ്പുമൊന്നും ജീവിതത്തില് ഇതു വരെ സംഭവിച്ചിട്ടേയില്ല. അതു കൊണ്ട് അതൊന്നും ആത്മാവിന്റെ ഭാഗമായി തീര്ന്നിട്ടില്ല. എന്നാല് ഒരു പിടി കുപ്പിവള തുണ്ടുകള്, വര്ണ കടലാസുകള്, കുറെ ഹൃദയത്തുടിപ്പുകള് ഇവയെല്ലാം വില തീരാത്തവയെന്നു കരുതിയ നാളുകള് ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഈ ചപ്പു ചവറുകള്ക്കിടയില് നിന്ന് ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ട ചിലതിനെ മാത്രം തിരഞ്ഞെടുത്തു യാത്ര തുടര്ന്നു. ഒടുവില്, മൂന്നു പതിറ്റാണ്ടുകള്ക്കു ശേഷം തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള് ഏറ്റവും അമൂല്യമായവ മാത്രമാണ് ശേഷിച്ചതായി കാണാന് സാധിച്ചത്. അതില് ഒന്നാണ്, നിറം മങ്ങിയ ഡയറി താളുകളില് കുറിച്ചു വച്ച ഈ അക്ഷരങ്ങള്. മൂന്നു പതിറ്റാണ്ടുകള് മുന്പുള്ള ഒരു നവംബര് മൂന്നിന് എന്റെ ജനനം അടയാളപ്പെടുത്തിയ ആ വാക്കുകള്.
"അച്ഛന് കുറിച്ചു വച്ച ആ വാക്കുകള്" ജനനക്കുറിപ്പ് എന്നതിലുപരി സ്നേഹത്തിന്റെ ഒരു ലാവാ പ്രവാഹമാണ്... പതറാതെ മുന്നേറാനുള്ള ആത്മ ധൈര്യമാണ്...എന്തിനെയും ചങ്കൂറ്റത്തോടെ നേരിടാനുള്ള കരുത്താണ്... കാത്തു രക്ഷിക്കുന്ന കരങ്ങളാണ്... ആത്മ വിശ്വാസത്തിന്റെ ഉറവിടവും..
കടപ്പാടോടെ മനസ്സില് സൂക്ഷിക്കേണ്ടതൊന്നും തന്നെ എന്റെ വിസ്മരിക്കപ്പെടെണ്ട ഒരു അധ്യായത്തിലും കുറിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല!
വര്ണ റിബ്ബനുകള് ചുറ്റിയ സമ്മാനപ്പൊതികളും ആശംസാ കാര്ഡുകളും മെഴുകുതിരികളുടെ എരിഞ്ഞു നില്പ്പുമൊന്നും ജീവിതത്തില് ഇതു വരെ സംഭവിച്ചിട്ടേയില്ല. അതു കൊണ്ട് അതൊന്നും ആത്മാവിന്റെ ഭാഗമായി തീര്ന്നിട്ടില്ല. എന്നാല് ഒരു പിടി കുപ്പിവള തുണ്ടുകള്, വര്ണ കടലാസുകള്, കുറെ ഹൃദയത്തുടിപ്പുകള് ഇവയെല്ലാം വില തീരാത്തവയെന്നു കരുതിയ നാളുകള് ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഈ ചപ്പു ചവറുകള്ക്കിടയില് നിന്ന് ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ട ചിലതിനെ മാത്രം തിരഞ്ഞെടുത്തു യാത്ര തുടര്ന്നു. ഒടുവില്, മൂന്നു പതിറ്റാണ്ടുകള്ക്കു ശേഷം തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള് ഏറ്റവും അമൂല്യമായവ മാത്രമാണ് ശേഷിച്ചതായി കാണാന് സാധിച്ചത്. അതില് ഒന്നാണ്, നിറം മങ്ങിയ ഡയറി താളുകളില് കുറിച്ചു വച്ച ഈ അക്ഷരങ്ങള്. മൂന്നു പതിറ്റാണ്ടുകള് മുന്പുള്ള ഒരു നവംബര് മൂന്നിന് എന്റെ ജനനം അടയാളപ്പെടുത്തിയ ആ വാക്കുകള്.
"അച്ഛന് കുറിച്ചു വച്ച ആ വാക്കുകള്" ജനനക്കുറിപ്പ് എന്നതിലുപരി സ്നേഹത്തിന്റെ ഒരു ലാവാ പ്രവാഹമാണ്... പതറാതെ മുന്നേറാനുള്ള ആത്മ ധൈര്യമാണ്...എന്തിനെയും ചങ്കൂറ്റത്തോടെ നേരിടാനുള്ള കരുത്താണ്... കാത്തു രക്ഷിക്കുന്ന കരങ്ങളാണ്... ആത്മ വിശ്വാസത്തിന്റെ ഉറവിടവും..
കടപ്പാടോടെ മനസ്സില് സൂക്ഷിക്കേണ്ടതൊന്നും തന്നെ എന്റെ വിസ്മരിക്കപ്പെടെണ്ട ഒരു അധ്യായത്തിലും കുറിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല!