Wednesday, October 26, 2011

പ്രേമം ധൈര്യം ആവശ്യപ്പെടുന്നു!

സമരോത്സുക ജീവിതവും സര്‍ഗാത്മക യൌവ്വനവും തുടിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ലോ അക്കാദമി ലോ കോളേജിലെ ക്ലാസുമുറിയില്‍, ഒരു തുലാവര്‍ഷ സന്ധ്യയിലെ ഇടിമിന്നലിനോടൊപ്പം പ്രതിധ്വനിച്ച വാക്കുകള്‍ ആണ് " love is soul nourishment ". 
ബലാല്‍സംഗവും വ്യ്ഭിചാരവുമെല്ലാം ഇന്ത്യന്‍ ശിക്ഷാ നിയമത്തിന്റെ വകുപ്പുകളിലൂടെ നൂലിഴ തിരിച്ചു പരിശോധിച്ച് നിര്‍വചിക്കുമ്പോള്‍ ആണ് രതിയുടെ ആത്മീയ ഗുരു ഓഷോയുടെ ആ വരികള്‍ യഥാര്‍ത്ഥ സ്നേഹത്തെ സൂചിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവിടമാകെ അലയടിച്ചത്.
1931 നും 1990  നും ഇടയിലുള്ള 58 സംവത്സരങ്ങള്‍ ഭൂമിയെ സന്ദര്‍ശിച്ചു മടങ്ങിപ്പോയ അതുല്യനായ ആത്മീയ നേതാവും സെക്സ് ഗുരുവുമായ ഓഷോയുടെ ഒട്ടേറെ  തീപ്പൊരി ചിതറുന്ന ചിന്തകള്‍ നവരസങ്ങള്‍ പകര്‍ന്നാടിയ ആ സായാഹ്നത്തില്‍ പങ്കു വയ്ക്കുകയുണ്ടായി. അതില്‍ നിന്നും പ്രചോദനം ഉള്‍ക്കൊണ്ടു, വരികള്‍ക്കിടയില്‍ പുതിയ അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തുവാന്‍ ഒരു പുനര്‍വായന: ഓഷോ - പ്രേമം ധൈര്യം ആവശ്യപ്പെടുന്നു (സൈലെന്‍സ് ബുക്സ്/ പെന്റഗന്‍ ബുക്സ് /2006 ).

നിങ്ങളെ നിങ്ങളുടെ യഥാര്‍ത്ഥ പ്രകൃതിയിലേക്ക് മടക്കി കൊണ്ടുവരാന്‍ കഴിയുന്ന, നിങ്ങളെ വീണ്ടും മനുഷ്യത്വതിലേക്ക് മനുഷ്യ ജീവിയായി പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുവാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരേയൊരു പ്രതിഭാസം പ്രേമമാകുന്നുവെന്നു ഓഷോ പറയുന്നു. മനുഷ്യന്റെ ഭൂതകാലം മുഴുവന്‍ പ്രേമത്തിനെതിരായിരുന്നു.  എന്നാല്‍ പ്രേമം എന്താണ് എന്ന് മനുഷ്യന്‍ അറിയേണ്ടതായ മഹത്തായ ഒരു ആവശ്യകതയുണ്ട്,
കാരണം പ്രേമത്തിന്റെ അഭാവത്തില്‍ ആത്മാവ് പോഷണരഹിതമായിരിക്കും,
പട്ടിണിയിലായിരിക്കും. ശരീരത്തിന് ഭക്ഷണം എന്താണോ, അത് തന്നെയാണ് ആത്മാവിനു പ്രേമം. പ്രേമത്തെ കൂടാതെ സജീവമായ ഒരു ആത്മാവുണ്ടാകാന്‍ സാധ്യമല്ല എന്നും ഓഷോ വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്.

പ്രേമമെന്താണെന്ന് അറിഞ്ഞില്ലെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. നഷ്ടം വളരെ വലുതും സംപൂര്‍ണവുമാണ്. പ്രേമമെന്ന ഏറ്റവും  ഉന്നതമായ, ഉച്ചകോടിയായ അനുഭവത്തില്‍
എത്തിച്ചേരുവാന്‍ നാല് ഘട്ടങ്ങള്‍ പിന്നിടെണ്ടതുണ്ട്.
അതില്‍ ഒന്നാമത്തേത്, വര്‍ത്തമാനത്തില്‍ ജീവിക്കുക എന്നതാണ്. അതും വികാരത്തെ നശിപ്പിക്കുന്ന ചിന്തകള്‍ക്ക് അടിമപ്പെടാതെ ഹൃദയത്തെ
അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ജീവിക്കുക.

പ്രേമമെന്ന   ദിവ്യസംഗീതത്തിലേക്കുള്ള രണ്ടാമെത്തെ പടി നിങ്ങളിലെ വിഷങ്ങളെ
മധുവാക്കി മാറ്റാന്‍ പഠിക്കുക എന്നതത്രേ. വെറുപ്പ്‌ കൊണ്ട്, ദേഷ്യം കൊണ്ട്,
അസൂയ കൊണ്ട്, ഉടമസ്ഥതാ ബോധം കൊണ്ട് ... അങ്ങനെ ചുറ്റപ്പെട്ടു കിടക്കുന്ന ആയിരത്തൊന്നു വിഷങ്ങളെ അതിജീവിക്കുക.
അവയെ തേന്‍ തുള്ളികളാക്കി  പരിവര്ത്തിപ്പിക്കുവാന്‍ പഠിപ്പിക്കുക.
അപ്പോള്‍ എല്ലാ തടസ്സങ്ങളും അതിരുകളും നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
മൂന്നാമെത്തെ ഘട്ടം പങ്കു വയ്ക്കുക എന്നതാണ്. എന്തെല്ലാം നിങ്ങളുടെതായുണ്ടോ, അതെല്ലാം പങ്കുവയ്ക്കുക. നിങ്ങളുടെ പ്രേമം, സൌന്ദര്യം, അറിവ്, സന്തോഷം, ആഹ്ലാദം, സംഗീതം, ജീവിതം
എല്ലാം പങ്കിടുക. നിങ്ങള്‍ എന്തെല്ലാം അന്യരുമായി പങ്കു വ്യ്ചിട്ടുണ്ടോ,
അത് മാത്രമേ നിങ്ങളില്‍ അവശേഷിക്കുകയുള്ളൂ. പ്രേമം സമ്പാദിച്ചു കൂട്ടുവാനുള്ള ഒരു സമ്പത്തല്ല.  എത്രത്തോളം നിങ്ങള്‍ പങ്കുവയ്ക്കുന്നുവോ, അത്ര മാത്രം നിങ്ങളുടെ ഉള്‍ക്കാമ്പില്‍ നിന്നത് വന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും.
പങ്കുവയ്ക്കല്‍ ഏറ്റവും മഹത്തായ ആത്മീയ വിശുദ്ധികളില്‍ ഒന്നത്രേ!

നാലാമത്തെ ഘടകം ശൂന്യമായിരിക്കുക എന്നതാണ്. ശൂന്യതയില്‍ നിന്ന് മാത്രമേ
പ്രേമം പുറത്തേക്കു ഒഴുകുകയുള്ളൂ. അത് നിങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു പുതു ജീവിതം നല്‍കുന്നു. ഒരു തരം ഈഗോയും ഇല്ലാത്ത ജീവിതം.. എളിമയോടു കൂടിയ ജീവിതം...
ദിവ്യമായ ആ ദൈവ സംഗീതം നിങ്ങളിലൂടെ ഒഴുകി തുടങ്ങുന്നു...

ഒഴുകുന്ന ജീവിതത്തില്‍ വികാരങ്ങളെല്ലാം അടിച്ചമര്‍ത്തി വയ്ക്കുകയാണെങ്കില്‍ ഉപരിതലത്തില്‍ നിങ്ങളൊരു വിശുദ്ധനെപ്പോലെയായിരിക്കും. പക്ഷെ അത് ഉപരിതലത്തില്‍ മാത്രമാണ്. 
ഉപരിതലത്തില്‍ ഒരു പാപിയായിരിക്കുകയും ആന്തരികതയില്‍ ഒരു വിശുദ്ധനായിരിക്കുകയും
ചെയ്യുന്നതാണ്,  തിരിച്ചായിരിക്കുന്നതിനെക്കാള്‍ നല്ലത്!!

യാത്ര തുടരുകയാണ്...
വികാരങ്ങളെ കെട്ടഴിച്ചുവിട്ടുകൊണ്ട്‌ ശരി- തെറ്റുകളിലൂടെ പ്രണയത്തിന്റെ വിശുദ്ധി തേടിയുള്ള യാത്ര...